عمر مفید قالب‌های برش در فرآیندهای آهنگری سرد به عوامل متعدد و مرتبطی بستگی دارد، از جمله جنس قالب، پیچیدگی قطعه آهنگری شده، نوع بست تولید شده (پیچ، میخ، میخ پرچ یا مهره) و شیوه‌های نگهداری به کار رفته. به طور کلی، یک قالب برش با طراحی خوب و نگهداری صحیح می‌تواند از 50000 تا بیش از 500000 ضربه دوام بیاورد، اما این محدوده به شدت تحت تأثیر شرایط عملیاتی و مادی موجود در محیط تولید قرار دارد.

قالب‌های پیرایش در آهنگری سرد چقدر دوام می‌آورند؟

۱. نقش و عوامل تنش بر قالب‌های برش

قالب‌های پیرایش در مرحله نهایی فرآیند آهنگری سرد برای حذف پلیسه اضافی و اطمینان از پروفیل بیرونی دقیق قطعه آهنگری شده استفاده می‌شوند. این قالب‌ها بارهای ضربه‌ای مکرر، فشارهای تماسی بالا و نیروهای اصطکاکی را تحمل می‌کنند، به خصوص هنگام کار با فولادهای با استحکام بالا یا بست‌های فولادی ضد زنگ.

تنش‌های مکانیکی و حرارتی در عملیات برشکاری قابل توجه هستند. از آنجایی که قالب باید مواد سخت شده یا کارسخت شده را در خط جدایش برش دهد، لبه قالب دچار سایش زیاد می‌شود و در صورت ناکافی بودن مواد یا عملیات حرارتی، ممکن است دچار لب‌پریدگی یا ترک خوردگی شود.

۲. تأثیر مواد و عملیات حرارتی

انتخاب فولاد قالب تأثیر عمده‌ای بر طول عمر قالب برش دارد. مواد رایج عبارتند از:

  • فولاد ابزار SKD11 (فولاد ابزار D2): مقاومت عالی در برابر سایش، معمولاً برای تولید با حجم بالا استفاده می‌شود.
  • دی‌سی۵۳: نسخه بهبود یافته SKD11 با چقرمگی بالاتر، مناسب‌تر برای پروفیل‌های پیچیده یا برش با سرعت بالا.
  • فولادهای متالورژی پودر (به عنوان مثال، ASP23، CPM10V): مقاومت عالی در برابر سایش و لب پریدگی برای عملیات با حجم بسیار بالا ارائه می‌دهد.

تأثیر مواد و عملیات حرارتی

عملیات حرارتی مناسب - معمولاً از طریق سخت‌کاری در خلاء و به دنبال آن چندین چرخه تمپرینگ - تعادل بهینه‌ای از سختی (معمولاً HRC 58-62) و چقرمگی را تضمین می‌کند، عمر قالب را افزایش می‌دهد و شکست‌های اولیه را کاهش می‌دهد.

۳. هندسه قطعه و پیچیدگی آهنگری

بست‌هایی با پروفیل‌های سر ساده (مثلاً پیچ‌های شش گوش استاندارد) نسبت به بست‌هایی که سرهای پیچیده و چند لوبی یا خطوط ویژه دارند، فشار کمتری بر قالب پیرایش وارد می‌کنند. قطعاتی که حجم بریدگی بیشتری دارند، برای پیرایش به انرژی بیشتری نیاز دارند و این باعث افزایش سایش می‌شود. علاوه بر این، اگر عملیات پیرایش شامل پلیسه‌گیری یا پخ‌زنی نیز باشد، عمر قالب معمولاً کاهش می‌یابد.

۴. نگهداری و روانکاری قالب

پرداخت منظم، بازرسی و نگهداری پیشگیرانه برای دستیابی به عمر طولانی‌تر قالب ضروری است. حتی قالب‌های با کیفیت بالا نیز در صورت بی‌توجهی دچار خرابی زودرس می‌شوند. اقدامات نگهداری شامل موارد زیر است:

  • بررسی وجود ترک‌های ریز و گرد شدن لبه‌ها.
  • سنگ زنی مجدد و تیز کردن مجدد لبه های برش.
  • استفاده از روان‌کننده‌های مناسب یا پوشش‌های ضد سایش برای به حداقل رساندن چسبندگی و سایش.

برخی از کارخانه‌ها همچنین استراتژی‌های چرخش قالب را اجرا می‌کنند، که در آن قالب‌ها قبل از فرسودگی کامل تعویض می‌شوند و به آنها امکان بازسازی و ورود مجدد به خط تولید داده می‌شود و چرخه عمر کلی آنها را بیشتر افزایش می‌دهد.

۵. محدوده‌های معمول طول عمر مفید

در زیر معیارهای تقریبی برای کاهش طول عمر قالب بر اساس کیفیت مواد و فرآیند ارائه شده است:

مواد اتصال دهندهجنس قالبعمر مورد انتظار مرگ (سکته مغزی)
فولاد کم کربنSKD11۱۰۰،۰۰۰ تا ۳۰۰،۰۰۰
فولاد آلیاژیدی سی۵۳۸۰،۰۰۰ تا ۲۵۰،۰۰۰
فولاد ضد زنگASP23۵۰،۰۰۰ تا ۱۵۰،۰۰۰
تولید با حجم بالافولاد PM۳۰۰۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰۰+

نکته: این مقادیر با فرض طراحی، نصب و روانکاری مناسب قالب ارائه شده‌اند.

نتیجه‌گیری

عمر قالب پیرایش در آهنگری سرد ثابت نیست، بلکه یک معیار متغیر است که تحت تأثیر جنس قالب، پیچیدگی قطعه، بار آهنگری و شیوه‌های کارگاهی قرار می‌گیرد. با ترکیب صحیح انتخاب مواد، عملیات حرارتی، ماشینکاری دقیق و نگهداری پیشگیرانه، قالب‌های پیرایش می‌توانند بهره‌وری بالا و عمر طولانی را ارائه دهند و آنها را به یک عامل حیاتی هزینه و کیفیت در صنعت تولید بست تبدیل کنند.